ชีวิตที่เลือกได้

ข้อความนี้ก็ดีครับ อาจนำไปปรับใช้กับชีวิตได้
ชีวิตที่เลือกได้
....ชีวิต... ไม่ได้ดั่งใจเราเสมอไป
หลายสิ่งที่ต้องการ ก็ไม่ได้มา ...
ขณะที่บางสิ่ง
แม้ว่าจะได้ดังประสงค์
หากก็ดูเหมือนจะ...ไม่สมปรารถนา
เราถูกสอนมาแบบสุขนิยมว่า
...ต้องได้มา....จึงจะมีความสุข
...ยิ่งได้มาก....ยิ่งสุขมาก
...โดยเฉพาะสิ่งที่คนทั่วไปต้องการและไขว่คว้า...
เรายิ่งรู้สึกว่านั่นคือความสุข
จนลืมมองไปว่า
ในธรรมชาติ ไม่มีสิ่งใดได้ดั่งใจ
ไม้ใหญ่ที่ยืนต้นสง่างาม
ไม่เคยบังคับแดดฝนได้ดั่งใจ
ที่ต้นไม้ทำได้ ก็คือ.....เติบโตไปทีละวันๆ
ที่คนเราทำได้
..... ก็อาจจะเป็นเพียงแค่ดำเนินชีวิตไปตามธรรมดา
มีความสุขแบบที่ไม่จำเป็นต้องฝืนใจ
มีความรักแบบไม่จำเป็นต้องดิ้นรน
เราถูกสอนมาโดยหลายสิ่งหลายอย่างรอบๆตัว
ให้ไขว่คว้าหาสิ่งที่ดีที่สุด
แต่พอได้มาตามประสงค์
.....มันก็ยังไม่สมความปรารถนา
มีสิ่งที่ดีกว่ารอข้างหน้าอยู่ร่ำไป
ดีที่สุดนั้นไม่มีจริง
..... แต่เหมาะสมที่สุดเท่านั้นหรอก
......ที่อาจจะเป็นไปได้
สิ่งที่เรามีอยู่และฝันที่ไม่ไกลเกินเอื้อม
....อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราแต่ละคนแล้วก็ได้
ไม่ใช่เพราะว่าเรามีคุณค่าน้อยกว่าคนอื่น
มีค่าไม่ควรแก่ “ สิ่งดีที่สุด” ที่ใครก็อยากได้
หากเป็นเพราะว่า
เรามีค่าเกินกว่าที่จะไปแย่งชิงกับใคร
...แม้ในสิ่งที่ขึ้นชื่อว่า “ดีที่สุด”
สิ่งที่ฉันมี และสิ่งที่ฉันเลือก
จึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉันเสมอ
ดีที่สุดเพราะ....เหมาะสมที่สุด
ดีที่สุดเพราะ....ไม่ทำให้เหนื่อยจนเกินไป
ดีที่สุด เพราะ....ให้เรามีเวลาได้ชื่นชม
แทนที่จะต้องเสียเวลาไปกับการวิ่งตาม

เราถูกสอนว่า เราต้องตามให้ทันโลก
ไม่อย่างนั้น เราจะพลาดบางสิ่งที่คนอื่นชิงไปได้ก่อน
ดูเหมือนว่า คนโลกทั้งโลกจะรีบร้อนขึ้นทุกวัน
ในขณะที่ใครบางคนกลับพิสมัยที่จะเยื้องย่างไปช้าๆตามแบบฉบับของตัวเอง
โลกหมุนเร็วจนเราต้องวิ่งถึงจะตามทัน
และบางวันที่เหนื่อยหนัก...ฉันไม่อยากจะวิ่ง
...ถ้าเราเดินช้าๆ ในขณะที่โลกหมุนเร็ว
เราอาจจะทรงตัวได้มั่นคงกว่า
ได้ตามประสงค์มากไป …มันก็อาจจะไม่ดี
บางที...ถ้าเราไม่ได้ดังประสงค์ หรือถ้าไม่ตั้งความหวังไว้มากไปนัก
ชีวิตเราอาจจะสมปรารถนามากกว่าที่เป็นอยู่ก็ได้
และวันนี้ ฉันเลือกที่จะเดิน
แทนที่จะวิ่งตามใคร...ต่อใคร
เพราะว่า มันทำให้ฉันเห็นโลกทั้งใบชัดเจนกว่า
และรู้สึกลึกซึ้งถึงการไม่ได้ดังประสงค์
...ทว่า...สมปรารถนา