ล้ำเส้นไม่เป็นไร แต่ให้รู้จักถอยออกมา

ข้อความนี้ไปอ่านเจอมาครับ น่าสนใจไม่น้อย
ล้ำเส้นไม่เป็นไร แต่ให้รู้จักถอยออกมา
ล้ำเส้น…ไม่เป็นไร ถ้ารู้จักถอยออกมา...
“ความสนิทกัน” นำเรื่องดี ๆ มาสู่ชีวิตเราหลายเรื่อง
ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์แบบใด เมื่อสนิทกันก็เกิดความไว้ใจ ความเชื่อใจ
และก็สบายใจที่จะไปไหนมาไหน ด้วยกัน และแบ่งปันหลาย ๆ อย่างร่วมกัน
แต่ก็เป็นเพราะ “ความสนิท” เดียวกันนี่แหละ ที่อีกด้านหนึ่งของเหรียญนั้นคือ
“สามารถทำร้ายกันได้ ง่ายขึ้น”
เหมือนลิ้นกับฟัน เหมือนช้อนกับส้อม
ที่พอใกล้ ก็ง่ายที่จะกระทบ
เปรียบเช่นวงกลมสองวง
เป็นไปได้เสมอ ที่จะเคลื่อนมาล้ำเส้นกันเอง
ด้วยบางทีต่างคนก็ต่างลืมว่าในความสนิทนั้น
ไม่ได้หมายความว่า เราควรก้าวก่ายทุกเรื่องในชีวิต
“ถามไถ่” ต่างจากการ “สอบ ปากคำ”
“โทรหา” ต่างจากการ “โทรจิก” “โทร ตาม”
และเมื่อเหตุการณ์ “ล้ำเส้น” เกิดขึ้น
ก็ จะเกิดความรู้สึกอึดอัด ความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิม ความไม่เข้าใจ
และ บางทีก็ก่อให้เกิดรอยร้าวในความสัมพันธ์นั้น ๆ
แต่ถามว่า…นี่คือ เรื่องร้ายแรงที่สุดไหม
คำตอบคือ “ไม่”
ซ้ำยังถือ เป็นเรื่องธรรมดา ที่ช้อนกับส้อมย่อมเผลอกระทบกระทั่งกันได้เสมอ
แม้เรา จะระมัดระวังเพียงใดก็ตาม
ประเด็นที่สำคัญ คือทันทีที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งล้ำเส้น
ต้องรู้จักการขยับก้าวถอยออกมา รู้จักที่จะขอโทษ และพร้อมจะคืนพื้นที่ส่วนตัวให้อย่างเคารพ
ไม่ใช่ดึงดันที่จะล้ำเส้นยิ่งขึ้นไปอีก
“ด้วยไม่ว่าจะเป็นความรักแบบใด”
ความ รักที่แท้จริง “ย่อมไม่ใช่การยึดครองโลกทั้งใบของอีกคน”