วันพุธที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

We all die


We all die
The goal isn’t to live forever
The goal is to create things that will.
Starting today, I need to forget what’s gone.
Appreciate what still remains and look forward to what’s coming next....
เราทุกคนต้องตาย
เป้าหมายไม่ใช่มีชีวิตนิรัน
เป้าหมายคือสร้างสิ่งดีๆที่จะอยู่ตลอดไป
เริ่มวันนี้ ฉันจำเป็นต้องลืมสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
ซาบซึ้งสิ่งที่ยังคงเหลืออยู่และรอคอยสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิต

ใครบอกใคร ว่าใครหรือ อยู่ค้ำฟ้า
ไม่หรอกน่า อย่าล้อเล่น เป็นนิสัย
อยากใคร่ทำ สิ่งใด รีบเร่งไป
เดี๋ยวก็รู้ ว่าคนไหน ไปก่อนนา
ยามมีลม หายใจ อย่ารอช้า
อย่าผัดผ่อน วันเวลา เริ่มสิ่งใหม่
จงขอบคุณ ทุกทุกสิ่ง พร้อมอภัย
แล้วเตรียมใจ รอสิ่งใหม่ ที่เข้ามา
สำนวน
เราก็ควรตระหนักไว้ในใจว่า เราทุกคนต้องตาย มันก็จะช่วยให้เราสบายใจเพราะปัญหาในโลกนี้เกิดเพราะคนสร้าง เมื่อคนที่สร้างปัญหาตายไป ปัญหาก็ต้องหมดไปด้วย เราทำได้แค่รอ เพราะบางปัญหามันอยู่เหนือการควบคุม ถูกไหมครับ
คำถามต่อมาก็คือ แล้วเราจะอยู่เพื่ออะไรกันล่ะ เขาบอกแล้วว่า The goal is to create things that will last forever. อยู่ไปเพื่อสร้างสิ่งที่จะอยู่จนนิรัน (จะอยู่จนถึงวันนั้นหรือเปล่า ใครจะไปรู้ได้ เอาแค่สร้างสิ่งดีก็พอ)
ท่องไว้ในใจเลยว่า We all die. เราก็จะมีพลังในการแก้ปัญหา
และสำนวนสุดท้าย to look forward to + คำนามหรือกริยา –ing เช่น I look forward to seeing you. = รอวันที่จะเจอเธอ
He looks forward to the trip to France. = เขารอวันที่ได้ไปเที่ยวฝรั่งเศส
เราไม่ต้องไปตั้งเป้าหมายอะไรให้มันสูงส่งมากก็ได้ แค่ทำตัวเองให้เป็นประโยชน์บ้างและทำให้ใจสงบได้ ก็พอแล้ว แล่วใจมันจะมีพลังและบอกเราเองว่าเราควรจะทำอะไรต่อไปในชีวิต


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น